خط اقتصادی

کاش پلاسکو هم جعبه سیاه داشت
۳۰ دی ماه ۹۵ یکی از حزن‌انگیزترین صفحات تاریخ پایتخت است، روزی که ساختمان قدیمی و تجاری پلاسکو زیر کوهی از آتش و آهن فروریخت و ۱۶ آتش‌نشان را که درحال انجام خدمت بودند، به همراه ۶ شهروند عادی به کام مرگی جانگداز و سوزان فرستاد.
امروز با گذشت ۳ سال از این حادثه تلخ خانواده شهدای آتش‌نشان پلاسکو در محل وقوع حادثه گرد هم آمدند تا یاد و خاطره عزیزانشان را زنده کنند.
نکته عجیب آنکه حتی یکی از نیرو‌های آتش‌نشانی و شهرداری در محل حاضر نبود و خانواده قربانیان در گروهی کوچک که بیشتر شامل مادران و خواهران و همسران شهدا بود، زیر داربست محل ساخت دوباره پلاسکو غریبانه اشک می‌ریختند.
خانواده قربانیان می‌گویند بعد از گذشت ۳ سال هنوز مقصر حادثه مشخص نیست و حتی ۳ سال است برای زدن سقفی بالای سر مزار شهدای آتش‌نشان که خانواده‌ها دچار زحمت نشوند، دوندگی کرده‌اند و بار‌ها با در بسته مواجه شده‌اند.
حقوق ۴ شهید به علت مجرد بودن قطع شده و به والدینشان پرداخت نمی‌شود و می‌گویند که از شهادت تنها یک نام حک شده بر سنگ قبر را یدک می‌کشند و هیچ حمایتی از طرف بنیاد شهید و هیچ ارگان دیگری نمی‌شوند. آن‌ها شهدای ایثارگر خود را با جان‌باختگان هواپیمایی مقایسه می‌کنند که در اثر خطای انسانی جان باختند و نام شهید گرفتند، ولی افسوس که شهدای آن‌ها جعبه سیاه نداشتند.