خط اقتصادی

به گزارش محمد تقي عليجاني – خبرنگار خط اقتصادي، اين در شرايطي است که هم‌اکنون در نظام آموزشي ايران توجه چنداني به آموزش مباني و علوم رايانه‌اي جهت تربيت نسلي کاملا آشنا با اين مفاهيم جديد نمي‌شود و همچنان به‌ويژه در بسياري از مدارس شيوه آموزشي طبق روال مرسوم انجام مي‌گيرد و دروس مرتبط با رايانه و نحوه استفاده از اينترنت در برنامه درسي دانش‌آموزان جايي ندارد.

البته در برخي از مدارس غيرانتفاعي که با دريافت شهريه‌هاي کلان به پذيرش دانش‌آموز اقدام مي‌کنند ساعاتي نيز به آموزش رايانه و فناوري‌هاي نوين اختصاص داده شده است. با اين حال همچنان در بسياري از مدارس کشور مسئله آموزش رايانه و استفاده از فناوري رايانه‌اي در اولويت قرار ندارد، اين در حالي است که بنا بر پيش‌بيني‌هاي موجود تا چند سال آينده تمام کارهاي اداري و کارهاي فرهنگي در بسياري از ادارات دولتي و مؤسسات و شرکت‌هاي خصوصي تنها به وسيله رايانه انجام خواهد گرفت و استفاده از کاغذ و خودکار که امروزه در بسياري از ادارات کاربرد دارد منسوخ خواهد شد.

اين به آن معناست که در آينده‌اي نه چندان دور افرادي که آشنايي با رايانه و فناوري‌هاي نوين نداشته باشند از بازار کار کنار گذاشته خواهند شد. حتي برخي از پيش‌بيني‌هاي کارشناسان حکايت از آن دارد که در آينده افراد داراي هر مدرک تحصيلي که آشنايي با رايانه و فناوري رايانه‌اي نداشته باشند بي‌سواد تلقي خواهند شد. يونسکو نيز در سال‌هاي واپسين قرن بيستم اعلام کرده بود که در دهه اول قرن بيست‌ويکم هر کس کار با رايانه را بلد نباشد، بي‌سواد تلقي مي‌شود. آن روزها از اينترنت و شبکه‌هاي مختلف و پيچيده رايانه خبري نبود ولي امروزه بيشتر کارها در جهان از طريق اينترنت صورت مي‌پذيرد، هزاران اي‌ميل در يک لحظه فرستاده مي‌شود و در سريع‌ترين زمان از يک سوي دنيا به آن سوي دنيا مي‌رسد.

اما پيشرفت در استفاده از علوم رايانه‌اي با تکميل فرايند دورکاري در کشورها به اوج خود خواهد رسيد و در آينده بسياري از کارمندان قادر خواهند بود از خانه خود و از طريق رايانه و در فضاي مجازي به کار بپردازند. در چنين شرايطي لزوم آموزش پايه‌اي علوم رايانه‌اي بيش از پيش آشکار مي‌شود.در واقع نسل بعدي بايد با فناوري‌هاي روز و کار در محيط بدون کاغذ و خودکار يا به‌اصطلاح خارجي آن Paperless آشنا باشند.اين درحالي است که هم اکنون تنها، در شهرهاي بزرگ ايران آن هم در مناطق بيشتر مرفه‌نشين شهرها استفاده از رايانه رايج است.

در ساير مناطق به ميزان بسيار کمتر از رايانه استفاده مي‌شود و حتي بسياري از افراد همچنان با نحوه استفاده و کارکردهاي با رايانه و اينترنت يا آشنايي ندارند و يا تنها اسم اين تکنولوژي‌ها به گوششان خورده است. در واقع بر پايه آمارها تنها ۱۸ميليون نفر در ايران از رايانه و اينترنت استفاده مي‌کنند، اين در حالي است که همچنان برنامه جامع و مدوني براي آموزش علوم رايانه‌اي در ايران وجود ندارد.

آينده از آن نسلي است که بتواند از طريق رايانه به کار و تبادل اطلاعات بپردازد يا به بياني کلي‌تر تنها افرادي در آينده موفق خواهند بود که رايانه و فناوري‌هاي نوين را مبناي کار و زندگي خود قرار دهند.نسل کنوني زماني متولد شد که استفاده از رايانه در ميان افراد جوامع هنوز رايج نشده و نيازي هم به يادگيري کار با يارانه از همان سنين کودکي نبود، اما وضعيت در واقع براي نسل‌هاي آينده کاملا با نسل‌هاي امروزي متفاوت است و نسل‌هاي جديد زماني به سنين نوجواني مي‌رسند که رايانه و استفاده از آن به صور مختلف در جوامع فراگير شده و به تعبيري ديگر رايانه با زندگي عجين شده است.