خط اقتصادی

این بیماری‌‎ها عامل اصلی مرگ و میر در اکثر جوامع  من­جمله در کشورهای با درآمد متوسط و کم بوده و عامل مرگ  بیش از ۷۰ % کل مرگ ها در سطح جهان و  بیش از ۸۰ درصد در ایران می باشد. . طبق آمار سازمان جهانی بهداشت پنج بیماری قلبی و عروقی ، سرطان، مزمن تنفسی ،  دیابت  و اختلالات روانی به همراه پنج عامل خطر  استعمال دخانیات-فعالیت فیزیکی ناکافی-مصرف الکل – رژیم نامناسب غذایی و آلودگی هوا (۵*۵)به عنوان عوامل خطر اصلی بیماری های غیر واگیر، حدودا ۶۶ % مرگ و میر های ناشی از بیماری های غیر واگیر را به خود اختصاص داده اند.

  با توجه به هزینه ها و بار سنگین مالی درمان بیماری های غیر واگیر، پیشگیری بهترین راه حل می باشد . آگاه سازی افراد خانواده بعنوان کانون اصلی جامعه میتواند بهترین و موثرترین راهکار باشد که در همین راستا سازمان های مردم نهاد (NGOs) و اقدامات مقابله با بیماری های غیر واگیر به عنوان  دو محور اصلی  متصور می باشد.

محور اول: سمن ها

سمن ها به عنوان بازوی کمکی در کنار دولت و سازمان‌های ذیربط برای تحقق برنامه جامع نظام سلامت در جمهوری اسلامی ایران می توانند با راهبرد های ذیل کمک شایانی به کاهش بیماری های غیر واگیر نمایند.

• حمایت طلبی: سمن ها باید توانمند شوند تا از حمایت‌طلبی به نحو احسن استفاده نمایند. برای این منظور باید در سه حیطه تمرکز کنند:

الف: مستند سازی و ارائه ادله قوی   ب: کسب مشروعیت از گروه‌های هدف  ج: توانایی ایجاد بسیج اجتماعی

• شبکه سازی و ظرفیت سازی: سمن ها باید به نحوی سازماندهی شوند که بتوانند شبکه های قوی و به تبع آن بستر ظرفیت سازی را ایجاد نمایند.

• ایجاد راه‌کارهای حمایت مالی خیرین و سازمان ها : سمن‌ها باید به گونه ای سازماندهی شوند تا اعتماد خیرین و حمایت گران ملی و فرا ملیتی برای کمک مالی و فنی را جلب نمایند.

• شفاف سازی، مسئولیت پذیری و پاسخگویی: بهترین راه برای جلب اعتماد مردم، وجود ویژگی شفافیت، مسئولیت پذیری و پاسخگویی آنها خواهد بود.

محور دوم: اقدامات حوزه بیماری های غیر واگیر

در این راستا تاکید بر سرمایه گذاری و هدایت منابع به اقدامات پیشگیرانه، تشخیص و شناسایی زودرس در اولویت قرار می‌گیرد. برای اینکه هر بیماری مزمن مانند بیماری مزمن تنفسی، دیابت، فشار خون و امثالهم اساسا قابل درمان کامل نمی‌باشند و در عین حال متاسفانه امروزه بخش اعظم منابع صرفا به سمت درمان و مراقبت پیش می رود که در نتیجه هر بیمار مبتلا می تواند به طور میانگین و با توجه به سن در میانسالی به بالا(حداقل ۳۰ سال) بخودی خود باری بر دوش نظام سلامت باشد که با یک حساب سر انگشتی هزینه گزافی بر جامعه تحمیل می نماید. به همین خاطر تلاش ها باید معطوف به موارد زیر باشد:

• افزایش سواد سلامت در جامعه و افزایش آگاهی های عمومی در حیطه خود مراقبتی و دگر مراقبتی

• بسیج رسانه، امکانات چندرسانه‌ای و استفاده از بستر فضای مجازی در راستای اطلاع رسانی و ارسال پیام های سلامت محور

• ممانعت از تبلیغ و توزیع کالاهای آسیب رسان سلامت بویژه در فضای مجازی

• حمایت و ترویج نوآوری و ایده های نوآورانه به منظور توسعه مشاوره های مکمل تشخیص و مراقبت های بیماری های غیرواگیر

• پیش بینی راه‌کارهای توسعه بیمه و بسط تامین اجتماعی به منظور گسترش دامنه خدمات مراقبتی و تشخیصی و ایجاد حداکثر حمایت های مالی از بیماران مبتلا

ما اعضای شبکه ملی پیشگیری از بیماری‌های غیر واگیر در این بیانیه اعلام می داریم:

 از قوای محترم مقننه ، مجریه و قوه قضاییه انتظار می رود با وضع، اجرا و نظارت بر قوانین حمایتی و بازدارنده به نحو مقتضی از رفتارهای سودجویانه و توزیع کالا های مضر برای سلامت مردم جلوگیری نموده و با  تکیه بر قوانین موضوعه و مورد نیازو به تبع آن وضع مجازات های سنگین از احقاق حقوق مردم شریف دفاع و رشد و تعالی  نسلی سالم را برای آینده تضمین نمایند.

از فعالان بخش خصوصی و دیگر شهروندان در راستای عمل به مسئولیت اجتماعی خواهان مشارکت و همراهی در این مسیر هستیم.

بدیهی است انسان سالم، محور توسعه پایدار بوده و این مهم جز با مشارکت تمام عیار جامعه مدنی میسر و میسور نخواهد بود.