خط اقتصادی

زباله های پلاستیکی یکی از بزرگترین معظلات زیست محیطی  جهان امروز است.که به دلایل مختلف از جمله ارزان بودن بطور چشمگیری رواج یافته ومورد استفاده قرار میگیرد.
سالانه مقدار زیادی از محصولات پلاستیگی در قالبها واشکال گوناگون ومتنوع تولید واستقبال زیادی برای مصرف آنها دیده میشود.
اما سئوال اینجاست که برای جمع آوری وامحاءوبازیافت این محصولات هم چاره ای اندیشیده شده است.
برخلاف تصور ارزان بودن وبه صرفه بودن این محصولات  اگر بطور عمیق ومحاسبگر بنگریم متوجه میشویم که هزینه ای که برای امحاء وبازیافت این مواد صرف میشود بسیار گزاف است. علاوه براین خسارتی که به محیط زیست وارد میکند عملا جبران ناپذیر است.
در کشورهای پیشرفته سالهاست که با واطلاع رسانی وتشکیل انجمن های دوست دار محیط زیست سالانه تلاش میکنندتا استفاده صحیح از مواد را به شهروندان به صورت یک فرهنگ در آورند وتقریبا موفق به حل این معضل شده اند.
مطلع کردن شهروندان به این موارد که نخست جایگزینی مواد کاغذی یا پارچه ای به جای مواد پلاستیکی ودکر مزایای آنها که علاوه برقابلیت بازیافت در حفظ محیط زیست هم موثرند.
دوم با بیان معایب ومعظلات عدیده ی استفاده از مواد پلاستیکی وخطراتش برای محیط زیست شهروندان را ترغیب به استفاده وجایگزینی مواد پارچه ای به جای مواد پلاستیکی کنند. قابل توجه است که مواد پلاستیکی واقعا یکبار مصرفند در حالیکه مواد پارچه ای علاوه بر پوشش زیبا قابلیت استفادهای متعدد وبسیار ی را داراست
این فرهنگ سازی باید از خانوادها ومحیط های آموزشی شروع شودوبه شکل یک عادت و فرهنگ نهادینه شود.
البته شهرداری در این زمینه فعالیتهای نسبتا خوبی داشته اما تا رسیدن به مقصود راه طویلی در پیش است
متاسفانه در کشورهای در حال توسعه نظیر ایران حداکثر ۳درصد پلاستیکها جمع آوری میشود وفرهنگ جداسازی اقلام بازیافتی از مبداء هنوز  به درستی انجام نمیشود.